«۱۸+۲ دارکوب»
قصه این کتاب قصه کودکان ناشنواست. گروه اندکی که کنار ما زندگی می‌کنند و ما آنها را نمی‌شنویم. زبان کتاب شاعرانه و تمثیلی است. بیست دارکوب که هم‌بازی بیست کودک هستند. اما دو تا از این کودکان ناشنوا هستند. نویسنده با شکستن عدد بیست به 18 و 2 و دوباره جمع کردنشان، مخاطب را به تلاش برای درک و همراهی با کودکان با نیازهای ویژه دعوت می‌کند.
این کتاب بستر غنی تلفیق است. نقطه آغاز برای شروع ایده‌های متنوعی در زمینه‌های اجتماعی، ریاضی، ادبیات و… است. واضح‌ترین ایده ریاضی آن همین ترکیب اعداد با هم است.
فعالیت ریاضی بعد از خواندن کتاب:
بچه‌ها گروه‌های دونفره تشکیل می‌دهند، معلم تصویر دو درخت و ۲۰ تا دارکوب‌های کوچک را در اختیار بچه‌ها قرار می‌دهد. او از بچه‌ها می‌خواهد که ۲۰ دارکوب را روی دو درخت بگذارند و بگویند چند تا دارکوب روی هر درخت است. گروه‌ها ممکن است پاسخ‌های متفاوتی بدهند، مثلا: ۱۵ و ۵ – ۴و ۱۶
معلم از گروه‌ها می‌خواهد که ترکیب‌های مختلفی بسازند و روی یک برگه بنویسند.
سپس همه گروه‌ها برگه‌های خود را در کنار هم قرار می‌دهند و دور برگه‌ها جمع می‌شوند و در مورد ترکیب‌هایی که ساخته‌اند، صحبت می‌کنند. مثلا هر گروه می‌گوید چه تعداد ترکیب درست کرده است، کدام ترکیب‌ها در برگه دوستانشان هست که آنها نیست و …
در پایان معلم می‌خواهد که هر گروه به جای خودش برگردد و فکر کند که چند ترکیب مختلف دارکوب روی دو درخت را می‌شد با ۲۰ تا دارکوب درست کرد. معلم از گروه‌ها می‌خواهد که مسیر فکری خود را بنویسند یا با تصاویر نمایش دهند.
نویسنده: محمدهادی محمدی
تصویرگر: سلیمه باباخان
ناشر: موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان
